Twee maal pasta rode saus

amatriciana
‘Pasta rode saus dan maar?’, het is een veel gehoorde zin in de supermarkt rond een uur of half 6. Een noodoplossing als je even echt geen inspiratie meer hebt. Geeft niet, hebben we allemaal wel eens. Dan is het fijn om de volgende twee pastaatjes in je repertoire te hebben. Amatriciana is een Italiaans klassiekertje, terwijl de rokerige ragout van worstvlees allesbehalve traditioneel is. Allebei hebben genoeg pit om je uit de sleur te trekken en staan snel genoeg op tafel voor een doordeweekse hap.

Eerst de Amatriciana. Traditioneel wordt deze saus gemaakt met guanciale, maar deze gedroogde varkenswang is alleen in de Lazio regio makkelijk verkrijgbaar. Dat schiet dus weinig op. Ik ben al blij als ik pancetta kan vinden die niet gillend duur is, dus als je ontbijtspek wilt gebruiken, mijn zege heb je. Een goede kaas is wel belangrijk, officieel gaat er pecorino in, maar ik zie ook in veel recepten parmezaanse kaas staan. Ik vind grano pardano minder lekker en over Hollandse kaas hebben we het natuurlijk helemaal niet. Verder kun je nog discussieren over de toevoeging van wijn (hoort er niet per se in, maar ik vind het wel lekker) of knoflook (kan, maar wordt wel snel standaard in de Italiaanse keuken gebruikt en dat is in dit geval helemaal niet nodig).

voor 4 personen

2 ons pancetta of ontbijtspek (ongerookt), in reepjes gesneden

1 ui, gesnipperd

chillivlokken (uit molentje)

scheut witte wijn

1 blik tomaatblokjes

flink stuk pecorino of parmezaanse kaas

4 ons penne

zout en peper

olijfolie

Verhit een klein beetje olijfolie in een koekenpan en bak op middelhoog vuur de spek tot het bruin en knapperig is, een minuut of 5. Voeg flink wat draaien chillivlokken toe en de ui. Bak zachtjes tot de ui helemaal zacht, zoetig en glazig is, een minuut of 10. Voeg dan de wijn toe, laat deze inkoken tot het bijna helemaal verdwenen is en doe dan de tomaatblokjes in de pan. Breng op smaak met peper, maar wees voorzichtig met zout, de spek en later de kaas maken de saus al zout genoeg. Zet ondertussen de pasta op (hier wel zout in het water doen). Als de saus na nogmaals 10 minuten goed dik is geworden kun je hem van het vuur halen en de kaas en pasta erdoorheen roeren. Proef of je eventueel meer peper of chillivlokken wilt toevoegen. Serveer met rucolasalade.

De rokerige ragout van worstvlees is net zo traditioneel als de economie van Italië stabiel is. Het is een stevige pasta met veel smaak en dat komt met name door de paprikapoeder. Gerookte paprikapoeder, in het Spaans pimentón de la vera, is niet in iedere supermarkt te krijgen, venkelzaad ook niet. Dille & Kamille verkoopt wel beide. Niet zo handig als je om half 6 in de supermarkt staat, maar als je die potjes eenmaal in huis hebt zul je ze vaak gebruiken. De pimenton gaat in bijna alles wat Spaans heet en venkelzaad doet ’t goed met vis, varkensvlees en stoofpotjes. Eventueel kun je de venkelzaad ook weglaten en gewone paprikapoeder gebruiken. Maar kom dan niet bij mij klagen dat dit pastaatje niets bijzonders is!

Voor 4 personen

8 worstjes van varkensvlees

2 rode paprika’s

2 tenen knoflook

2 blikken gepelde tomaten

1 tl venkelzaad

2 tl gerookte paprikapoeder

chillivlokken (molentje)

glas rode wijn

bosje peterselie

4oo g pasta (brede linten (papardelle) of grote buisjes (penne, rigatoni)

olijfolie

zout en peper

Verhit een scheutje olijfolie in een koekenpan. Knijp het vlees uit de worstjes in de pan en breek in in kleinere stukjes met een houten spatel. Bak een paar minuutjes tot het vlees bruin is. Voeg de paprika’s en knoflook uit de knoflookpers toe en bak een minuutje mee. Voeg dan het venkelzaad, een paar draaien van het molentje chillivlokken en de paprikapoeder toe. Bak nog een minuutje. Voeg de tomaten en de wijn toe, de tomaten kun je ook een beetje kapot breken met een spatel. Breng op smaak met zout en peper en laat 20 minuten op een zacht vuurtje pruttelen. Kook ondertussen de pasta een paar minuutjes korter dan op de verpakking staat in water met zout. Test of het al al dente is, laat anders nog een minuutje koken en test weer. Vlak voor het serveren voeg je de peterselie toe.

2 Reacties op “Twee maal pasta rode saus

  1. Ik heb de pimenton de la vera ooit aangeschaft voor je recept met rokerige paprikasaus en ook om eens goeie paella te maken.
    Sindsdien is deze pasta toch wel een van mijn favorieten geworden. Ik maak ‘m sinds een jaartje regelmatig, blijft top!

    Ik doe er alleen de helft van de pimenton in, anders vind ik de rooksmaak veel te overheersend. Je hebt drie soorten pimenton (bitter, zoet en scherp). Ik gebruik altijd de zoete (dulce), die combineert het mooist met het venkelzaad vind ik.

Plaats een reactie